Vaak zie ik op camperpagina’s ‘gratís’, zo fijn als het gratis is, eigenlijk willen we alle camperplaatsen en faciliteiten gratis.
En ja, ook ik vind het fijn als een camperplaats voor mij gratis is.
Maar niks is gratis. De grond is van iemand, waterzuivering en waterleiding kosten geld, een sanizuil is aangeschaft. Dat ik niets hoef te betalen, betekent niet dat het gratis is, maar dat iemand anders het betaalt en laten we wel wezen: vaak is dat iemand die minder geld heeft dan de camperaar die zich een camper en vrije tijd kan veroorloven.
Gratis camperplaatsen vind je niet bij plaatsen waar iedereen naartoe wil.
Niet in Amsterdam, niet in Marbella, niet bij de Efteling. Gratis camperplaatsen vind je vooral in kleine dorpjes, waar de jeugd al is weggetrokken en waar de laatste inwoners hopen met behulp van de camperaars de laatste winkels en horecagelegenheden open te houden.
Van de week stond ik in Alferce in Portugal, een klein onooglijk dorpje, zo’n 250 inwoners en de enige attractie, het mooie landschap, volledig afgebrand. Maar wel met een superdeluxe camperplaats, inclusief douches, afwasbakken, een bbq en zelfs een zwembad. Allemaal gratis. Het verbaasde me natuurlijk en dus ging ik het uitzoeken.
https://www.instagram.com/p/BbT1PLAHmX6/?utm_source=ig_web_button_share_sheet
Tot voor enige jaren was Alferce een populaire stop voor truckers. De truckers gingen eten in het restaurant, dronken koffie in het café en kochten iets lekkers voor onderweg in de winkel. Het dorp floreerde en bouwde voor de truckers toiletten en douches. En iedereen was blij. Toen kwamen de snelwegen en al snel verdwenen de truckers. Het restaurant werd verkocht aan een Duitse hippie, het café kon nog maar net open blijven, de winkel gebruikte de helft van de ruimte als opslag.
Vervolgens kwamen de bosbranden. Het dorp moest evacueren, de landerijen en boomgaarden brandden plat, de huizen raakten beschadigd. Er was niks over van het dorp toen de mensen terugkwamen.
Maar er kwam schadevergoeding, van verzekeringen en van de overheid.
De mensen van het dorp kwamen samen en bedachten een plan. Ze gooiden het geld op een hoop, knapten eigenhandig het dorp op, zetten bankjes en bloembakken neer en iemand ging uitzoeken wat camperaars graag willen. En ze bouwden de beste camperplaats in heel Portugal. En de camperaars kwamen. Iedere avond staat het er vol.
Nederlanders die er een week blijven want het is gratis, Duitsers die er lekker gratis de hele watertank vullen. En de camperaars eten in hun camper de ingeslagen voorraden van de Intermarché en de Lidl waarvan de winsten naar respectievelijk Frankrijk en Duitsland gaan. De man die een potje honing probeert te verkopen wordt meesmuilend weggestuurd, de kat krijgt een schop.
De mensen van het dorp doen hun best vriendelijk te zijn, want zij hopen dat de camperaars de verloren inkomsten van de truckers zullen compenseren.
Geen camperaar drinkt koffie in het café, geen eentje koopt de lokale producten in de winkel. Op dit moment kost de camperplaats de inwoners meer dan dat het oplevert.
Inmiddels is er gemorrel in de dorpsraad. De dorpelingen balen ervan dat zij betalen voor het water dat de camperaars inslaan. Er gaan stemmen op om voor het water en voor de camperplaats te laten betalen. Er zullen dan veel minder camperaars komen, maar per saldo zal dat voor het dorp niet veel meer uitmaken want het prachtige plan is in feite mislukt.
Tip van Tina:
Denk daaraan als je op een voor jou gratis camperplaats staat. Het is niet gratis, iemand, vaak een dorp betaalt, de ene keer per persoon, de andere keer via lokale belastingen. Vaak in een laatste hoop dat de camperaars zullen helpen het dorp in leven te houden.
Gastblog geschreven door Tina Reinders
Beheerder van Facebook groep; Alleen rijdende camper vrouwen.
We onderschrijven dit bericht van Tina. Volgende maand gaan we naar Portugal en zullen zeker deze cp aandoen en uit eten gaan in het dorp Alferce.
Groetjes,
Fred en Igna
Beste Fred en Inga,
Bedankt voor jullie bericht. We kijken uit naar jullie reactie. We zijn benieuwd naar jullie ervaringen.
De boodschap van dit verhaal had positief gemogen: maak gebruik van lokale winkels, café’s als je zo hartelijk wordt ontvangen op een camperplek zonder kosten. Juist dat is de charme van vrij als een vogel met een camper rondreizen. Dit stukje is meer zeuren over anderen, beter is om zelf wat positiefs te doen.
Als wij ergens gratis mogen staan, doen wij ALTIJD ook de boodschappen daar,
gaan er eten, kopen de krant, kopen diesel, wij zijn dankbaar dat we daar mogen staan,
en begrijpen de message, dat het dorp ook business wil, dit is normaal.
Maar de opmerking dat alle winst van Intermarch, Lidl, naar Frankrijk of Duitsland gaat is niet waar, zij verschaffen ook werkgelegenheid, de plaatselijke bedrijven verdienen ook aan hen, zoals de electricien, timmerman en meer ambachtsmensen die dus onderhoud doen.
Zij kopen ook plaatselijk voedsel, zoals groenten en zuivel etc., wat zij verkopen in de winkel, dus de plaatselijke boeren verdienen ook aan die winkels, misschien gaat een gedeelte van de winst naar die landen, maar dat is voor overzicht, zij worden ook op de hoogte gehouden met de laatste nieuwtjes in hun branche, zoals hoe beter in te delen of beheren van hun bedrijf.
Daar bij mogen de portugezen zelf ook zo een winkel opzetten, maar doen het niet, tja..dan moet je ook niet mopperen, portugezen hebben misschien niet die ambitie.
Ik begrijp wel dat het aantrekkelijk is voor campers om daar ook boodschappen te doen, door de lagere prijzen, je weet wat je daar kan verwachten, basic levensmiddelen.