Het (on)gemak van de camping; tips voor kamperen met een camper. Niek en Chantal kamperen liever niet op een camping. Waarom, lees je mee?
Gastblog door @driving_blue; Niek en Chantal

Quiberon, Bretagne, Frankrijk, op een ochtend in oktober. De zon schijnt door het dakraampje naar binnen. We horen het geluid van de woeste golven die tegen de rotsen beuken en af en toe een krijsende meeuw.

Na nog éven dommelen onder het genot van de klanken van de zee, halen we het gordijn bij de voorruit weg. We zien waar we beland zijn en snappen meteen waarom vannacht ons busje af en toe schudde van de wind!

We staan in ons eentje op een parkeerplaats vlak aan de ruwe rand van het schiereiland. Aan de linkerkant zien we indrukwekkende kliffen die het water en het land op meedogenloze wijze van elkaar scheiden. Aan de rechterkant een prachtig verlaten strand dat zó in de Lonely Planet had gekund. Wat verder uit de kust een grote steen met een paar aalscholvers erop, die in de ochtendzon hun vleugels aan het drogen zijn.

Toen het gisteravond al donker was zijn we op deze plek aangekomen en hebben we onze bus op goed geluk neergezet. We hadden nooit durven dromen dat we met zo een uitzicht zouden ontwaken!

‘Nu kan het nog’

Wij zijn Niek (29) en Chantal (26). We komen uit Delft en wonen daar al drie jaar met veel plezier samen. Wij hebben ons al jaren geleden voorgenomen om samen een lange reis te maken voordat we terechtkomen in het stramien van huisje, boompje, beestje en werkje. “Nu kan het nog!” dachten we vaak.

In Januari boekten we een enkeltje Tokyo, om vanuit daar een half jaar door Azië te gaan reizen. Dit plan werd echter door Corona steeds minder realistisch.. en uiteindelijk gooide de pandemie voor ons, net als voor vele anderen, roet in de sushi.

Japan liet geen toeristen meer toe en ons ticket werd gecanceld. Nu stonden we voor de keuze; de reis uitstellen tot wie weet wanneer.. of plan B, een reis door Europa, in werking stellen?

Het laatste is het geworden, zeiden onze banen en appartement in Delft op en kochten een camperbus.

We willen zo lang mogelijk wegblijven met het budget dat we onszelf gegeven hebben, en moeten dus op de kosten letten. We bedachten dat één van de dingen waar we op kunnen besparen, de overnachtingskosten.

Hierom besloten we kamperen op de camping zo veel mogelijk te mijden. Inmiddels zijn we een maand onderweg en hebben we maar 5 nachten op een camping doorgebracht. Dit heeft een hoop voordelen, maar ook zeker wat nadelen. Hieronder vertellen we jullie met plezier over onze belevingen tot nu toe.

Waarom kiezen we ervoor om zo min mogelijk gebruik te maken van reguliere kampeerplaatsen? Hoe lukt het ons het kamperen op een camping zo lang mogelijk uit te stellen? Waarom besluiten we soms tóch om maar eens een nachtje of twee het (on)gemak van een camping op te zoeken?

Waarom?

Het idee om kamperen op de camping te ontwijken ontstond dus uit de wens om kosten te besparen omdat we zo lang mogelijk op reis willen gaan. Dit lukt tot nu toe aardig, want we hebben in een maand tijd maar +- 60 euro aan overnachtingen besteed. We zijn er inmiddels echter achter gekomen dat het ‘niet op campings staan’ nog veel meer voordelen heeft:

• Het is altijd wel weer een verassing waar we terecht komen. De ene keer staan we middenin de natuur. De andere keer naast een kerk in een schattig dorpje. De ene keer bij een ciderboer onder de appelbomen. De andere keer op de parkeerplaats van een grote Franse supermarkt. Dit maakt de reis onvoorspelbaar en avontuurlijk!
• Waar je vanaf de camping vaak nog een minuut of 10 moet lopen naar het strand en nog een stuk moet rijden naar het monument waar je zo graag heen wil, heb je vanaf een parkeerplaats aan het strand het zand binnen een páár seconden in je schoen.

We kunnen vaak dichtbij bezienswaardigheden die op ons lijstje staan parkeren. Daardoor voelen we ons hierdoor meer verbonden met de plaatsen die we bezoeken.

• We hebben de mogelijkheid om te gaan en staan, waar en wanneer we maar willen. Geen gedoe met op tijd in en uitchecken en als we onderweg een leuk plaatsje tegenkomen is er altijd wel een plek om de bus te stationeren. We voelen ons zodoende zo vrij als een vogel en hebben echt het gevoel op reis (en niet ‘gewoon’ op vakantie) te zijn.
• Niet ingebouwd worden door kolossale campers en geen huilende baby’s of blaffende honden. De rust die je hebt als je van de gebaande paden die naar de campings leiden wegblijft is uniek. Zo hebben we al meerdere malen het gevoel gehad even alleen op de wereld te zijn.
• Het grootste voordeel van niet op de camping staan, is dat je op de meest prachtige plekjes terechtkomt. De ene keer worden we wakker onder een oude eikenboom. De volgende keer aan de voet van een kabbelend beekje. Natuurlijk brachten we de nacht ook weleens door op minder romantische plekjes, maar ook dit heeft af en toe zijn charme.

 Hoe?

Door in de eerste maand op reis maar vijf nachten op een camping te kamperen, hebben we ons voornemen tot nu toe waar kunnen maken. Hoe is ons dat gelukt?

• Eerst even over onze bus. Wij hebben een prachtige ketsblauwe Volkswagen T4 uit 2002 met een verhoogd dak. Het is officieel geen mobilehome, maar een bestelbusje en hierdoor kunnen we onopvallend op veel ‘gewone’ parkeerplaatsen een nacht doorbrengen.

Onze Harry (zo heet ie) is uitgerust met een aantal handigheden die ons helpen langer ‘off grid’ te kunnen staan. Zo hebben we een koelkast die ook op de gasfles is aangesloten zodat we onze Franse kaasjes en het restje van vanavond gekoeld kunnen bewaren.

We hebben een huishoudaccu die oplaadt als we rijden, waar we af en toe onze mobiel of powerbank aan kunnen hangen. Doordat we rondtrekken en dus regelmatig wel een stukje rijden is deze accu tot nu toe nooit leeg geweest.

Ook hebben we voor vertrek geïnvesteerd in de inbouw van een dieselkachel. Zodat ook de verwarming geen elektriciteit vereist. Tot slot zijn er in de bus weinig apparaten die veel stroom nodig hebben. Dus is er dus niet vaak een 220v verbinding nodig.

Ten tweede is alleen een goed uitgerust voertuig natuurlijk niet voldoende om lang zonder kamperen op een camping te kunnen. We hebben moeten wennen aan een stuk minder luxe dan we thuis gewend zijn.

Zo kunnen we niet uren Netflix kijken. Er is geen wifi aan boord en de batterij van de laptop is niet oneindig. We moeten voor onze kleine behoefte toevlucht zoeken tot een lege fles of Porta Potti en voor de grote op zoek naar een openbaar toilet of stiekeme struik.

Een warme douche is inmiddels een zeldzame traktatie geworden. En een trui die je normaal al wel de wasmand in had gemikt, doe je nu toch nog maar een dagje aan. We ruiken elkaars ‘bijzondere’ aroma’s toch al niet meer. Onze gewoontes en ons gedrag hebben we flink aan moeten passen, maar voor ons voelt dit als onderdeel van het reizigersbestaan.

• Ten derde hebben we van tevoren enkele veiligheidsmaatregelen getroffen. Hierdoor kunnen we met een gerust hart in het wild, van zowel de natuur als de stad, kunnen parkeren. We hebben op (al zeggen we het zelf) professionele wijze, alle deuren voorzien van sloten die we alleen vanaf binnen open kunnen maken. Ook ligt er tijdens het slapen binnen handbereik een busje veiligheidsspray. Het klinkt misschien wat paranoïde, maar hierdoor kunnen wij (en vooral onze ouders) met iets minder spanning de onbekende nachten tegemoet.
• Ten slotte hebben we ons van te voren op zodanige wijze elektronisch uitgerust. Zo zijn we voorbereid op langere periodes zonder koppeling aan het stroomnetwerk. We hebben bij het uitzoeken van onze nieuwe mobiele telefoons en laptop als belangrijkste eis een groot batterijvermogen gesteld. Daarbij hebben we een paar forse powerbanks in huis gehaald die we opladen als we een keer wél aan de stroom hangen. En zo kunnen we onze apparaten meerdere malen mee opladen.

Waarom tóch?

Nu lijkt het allemaal rozengeur en maneschijn te zijn, die vrij -en avontuurlijkheid. Helaas heeft het kosteloze nomadenleven ook zo zijn mindere kanten. Zelfs inmiddels doorgewinterde rondzwervers zoals wij ontkomen er niet aan toch af en toe op een camping te kamperen. Stiekem vinden we het soms ook best wel eens fijn over wat meer luxe te beschikken.

• Ook al zijn we inmiddels aan elkaars stank en viezigheid gewend, het is toch fijn om zo nu en dan eens even onder een warme douche te staan. Washandjes met koud water houden een mens immers niet eeuwig schoon. Ook een echt toilet op loopafstand is soms fijn, want je kan er voor de verandering eens even lekker voor gaan zitten en je bespaart weer ruimte in je draagbare WC. Het is wel eens fijn om niet, zodra je hem voelt aankomen, halsoverkop op zoek te moeten naar een grote Hypermarché of andere plaats met openbaar sanitair.
• Hoewel we beide een forse databundel hebben, is deze niet oneindig. Wanneer we willen videobellen met het thuisfront, of een van onze blogs willen uploaden, is het handig als er WIFI is. Deze vind je natuurlijk niet alleen op campings, maar om nou schaterlachend in een McDonalds te gaan zitten..
• Ondanks dat we weinig elektriciteit nodig hebben en onze elektronica voorzien is van grote batterijen is hun gebruiksduur niet oneindig. Het is dus fijn om Harry soms toch een dagje aan de stroom te hangen. Verder kunnen we onze koelkast dan overschakelen op 220v en kunnen we eveneens water koken zonder gas te gebruiken.
• Hoe fijn het ook is om de plaats waar je slaapt voor jezelf te hebben, alleen is soms ook maar alleen. Af en toe hebben we de behoefte om ons weer eens tussen de mensen te begeven. Ook om eens een praatje met iemand te kunnen maken of eens te kijken hoe anderen op reis zijn. Het was op onze eerste betaalde overnachtingsplaats waar we de lieve Franse madame ontmoetten die ons bij haar thuis uitnodigde voor een maaltijd en een plek aanbood om Harry te kunnen stallen.

Zoals jullie lezen heeft het reizen zonder campings ons al veel moois gebracht. We hebben hierdoor fantastische plekken ontdekt en we hebben een goedkope eerste maand achter de rug.

Ook hebben we het gevoel dat we veel leren van het op deze manier rondtrekken, en hebben we ontzettend veel zin om onze reis op deze manier voort te zetten.

We zijn erg benieuwd naar wat andere Camperhomies van onze manier van reizen vinden. Ook staan we open voor handige tips of suggesties. We doen ons namelijk wel voor als doorgewinterde nomaden, maar we beseffen ons goed dat we pas een maand onderweg zijn en pas nét beginnen aan de reis van ons leven!

Zo voelt het éxtra lekker als we weer eens met het thuisfront kunnen videobellen of van een warme douche kunnen genieten en zijn we aan de mindere mate van luxe gewend geraakt.

Willen jullie meer over onze reis te weten komen? Dat kan via onze blog drivingblue.wixsite.com/blog of onze Instagram @driving_blue.