Nog geen gordijnen voor je camper of bus? Niet aan moeder of oma vragen, Laurie van BusGordijn maakt ze voor je! Laurie is lekker zichzelf, een tikkeltje chaotisch, maar het is iemand  die met veel enthousiasme en passie haar vak beoefent. Het bedrijf is geboren nadat ze haar eigen gordijnen had gemaakt. Gordijnen voor een prachtige rode Mercedes bus welke om is gebouwd tot een camper. Een gordijn niet met een rails en haken maar met magneten! Die magneten zijn nou juist zo handig voor in een camperbus. Ze maakt ze in allerlei printjes en kleuren die bij een oldtimer passen.Tijd om Laurie beter te leren kennen.

Hoe zou jij jezelf in 1 zin omschrijven?

‘Dat meisje van de gordijnen die altijd in een korte broek loopt’.

Okee, dit is niet mijn eigen zin, dit heb ik vaak gehoord van klanten die mij zo omschrijven.

En nu als je wat meer zinnen had?

Ik ben optimistisch en zie ook overal het positieve van in. Sociaal en creatief. Ik trek me niet veel aan van wat anderen denken of hoe het hoort, doe heel graag wat ik zelf wil. Ik ben ook lui en rommelig.

Voor degene die het nog niet weten. Wat is BusGordijn?

BusGordijn is mijn bedrijf. Ik maak gordijnen met ingenaaide magneten voor oldtimer bussen van Mercedes en Volkswagen. Ik doe dit nu 3 jaar.

Hoe is dit geniale idee ontstaan?

Ik wilde gordijnen maken voor mijn eigen bus (een Mercedes 409), maar ik ben niet handig met een boormachine, dus gordijnrails waren geen optie. Omdat ik een stuk handiger ben met de naaimachine kwam ik op het idee om magneten in te naaien in de gordijnen.

Dit idee bleek perfect te werken en ik was meteen een groot fan van mijn eigen gordijnen. Daarna bedacht ik me dat het grootste gedeelte van de mensen met een bus precies het tegenovergestelde is van mij: wel handig met klussen maar niet handig met de naaimachine. Dit leek me de perfecte doelgroep. Dus ik besloot al snel om van BusGordijn mijn bedrijf te maken.

Komen er nog meer merken naast Mercedes en Volkswagen bij, of blijft het hier even bij?

Mercedes bussen doe ik nu al 3 jaar en sinds dit jaar maak ik ook gordijnen voor Volkswagen (T1, T2 en T3). Voorlopig blijft het hier even bij, ik geloof ook in de kracht van een niche. De bussen waar ik gordijnen voor maak zijn vooral oldtimers want hoe nieuwer de bus, hoe minder metaal er zit rond de ramen (en dat is nogal van belang voor gordijnen met ingenaaide magneten).

Mijn doel is niet om mijn doelgroep uit te breiden door het aanbieden van zoveel mogelijk bussen. Ik wil me nu meer richten op Europa met Mercedes bussen en dan vooral Duitsland, dus op die manier ben ik mijn doelgroep aan het uitbreiden. In Nederland is de naam BusGordijn al vrij bekend binnen de ‘Dubbellucht’ club van Mercedes. Nu wil ik meer naamsbekendheid opbouwen bij de mensen met een Volkswagen bus.

Waar word jij naast de gordijnen SUPER enthousiast van?

Zon en korte broeken! En leuke mensen, festivals, kamperen en wijn drinken. Het liefst allemaal met elkaar gecombineerd in de zomer.

Met BusGordijn word ik altijd heel enthousiast van mooie bussen, omdat ik alleen gordijnen maak voor oldtimers, zie ik echt de meest fantastische mooie bussen. Ook al maakt het vanachter m’n naaimachine eigenlijk niet uit voor welke bus ik gordijnen aan het maken ben, ik vind het toch leuker als het een mooie bus is.

Helemaal als ze ook een mooie stof gekozen hebben voor de gordijnen, ik houd enorm van stoffen met printjes en vind gordijnen van een effen stof ook saaier om te maken. Ik vind het ook heel leuk om foto’s te krijgen als de BusGordijnen in hun bus hangen, soms is het jammer dat ik alle gordijnen per post stuur en niet zo vaak zelf het eindresultaat kan zien.

Waar komt die gedrevenheid voor BusGordijn vandaan?

Ik ben een groot fan van mijn eigen bedrijf, ik vind BusGordijn nog steeds een top concept. Dus doen wat je leuk vindt: daar komt de gedrevenheid vandaan.

Voordat ik BusGordijn had opgezet had ik al bedacht dat ik m’n geld wilde gaan verdienen met de naaimachine. Dus ik ben blij dat ik dat heb gedaan. En vooral de combinatie met ondernemen en eigen baas zijn vind ik leuk. Ik houd van de afwisseling; marketing, nieuwe plannen of nieuwe verdienmodellen verzinnen, het contact met klanten, het maken van websites, instagram, gordijnen maken op m’n werkkamer terwijl ik tv aan het kijken ben, ik houd van rekenen (en dat doe ik continu met BusGordijn). Maar ik vind ook de administratie en zelfs de belastingregels leuk.

Als je vooral een creatieve maker bent die zich liever niet bezig wilt houden met prijzen lijkt het me lastiger om een bedrijf op te zetten. Ik houd juist meer van alles erom heen en de combinatie van maken én ondernemen.

Ik houd ook van de vrijheid van eigen baas zijn: ik werk meestal in badjas en als het lekker weer is neem ik een dag vrij en soms ga ik halverwege een werkdag in bad of patat eten in bed. En in de zomer draai ik BusGordijn een paar maanden vanaf een camping.

Kun je uitleggen hoe jij heerlijk jezelf blijft?

Het lijkt me het allermakkelijkst om jezelf te blijven, ik zou niet weten waarom ik mezelf anders zou moeten voordoen. Ik houd ook niet van het perfecte plaatje of alleen maar laten zien wat er zo fantastisch gaat, ik ben dol op struggles en eerlijke verhalen. Ik vind dat juist leuk om te laten zien in Instagram stories.

Wat is dé les die je hebt geleerd van het ondernemen?

‘Start before you’re ready!’
Tussen mijn eerste idee van ‘misschien moet ik iets doen met die handige gordijnen van mij’ en ‘dit wordt mijn nieuwe bedrijf en nu gooi ik het de wereld in’ zat 4 dagen. Ik startte BusGordijn puur uit enthousiasme over mijn eigen gordijnen en de overtuiging dat hier wel een markt voor zou moeten zijn.

Ik had op dat moment alleen gordijnen voor mijn eigen bus gemaakt maar nog nooit een voorruitgordijn, ik had nog geen mallen en nog weinig verstand van Mercedes bussen.

Pas later kwam ik erachter dat ik voor het maken van een voorruitgordijn de Stelling van Pythagoras nodig had en dat magneten op de lijst stonden van verboden goederen om te verzenden (magneten staan gewoon onder harddrugs). Ook zat ik ineens met ingewikkelde natuurkundige formules om de magnetische waarden uit te rekenen.

Ik bestelde honderden magneten, ging bussen opmeten en langs alle stoffenwinkels, maakte zeefdrukramen en drukte BusGordijn labels, ik speelde Google uit op Mercedes bussen en heb uren zitten rekenen op prijzen. Het lukte, ik leerde ontzettend veel en binnen een maand kon ik leven van mijn gordijnen. De website stond op dat moment nog niet eens online.

Mijn tip is om gewoon te beginnen als je een goed idee hebt en niet eerst alles overdenken. Als ik van te voren eerst alles had uitgezocht en bedacht was ik waarschijnlijk nooit begonnen met BusGordijn. Je leert het meest van gewoon doen.

Als je denkt dat je eerst je briefpapier moet ontwerpen of pas kan beginnen als er professionele foto’s op je website staan, dan ben je vooral jezelf aan het tegenhouden! Het hoeft niet meteen perfect, je kan altijd nog dingen veranderen of verbeteren. Starten is het belangrijkst en dat gaat het best als je nog helemaal in de flow zit van je nieuwe, goede idee.

Houd jij zelf van het camperleven? Zo ja waarom?

Ja! Ik houd enorm van kamperen en vind mijn bus fantastisch. Dat je met kamperen altijd buiten bent, vind ik het fijnst. Mijn favoriete moment is ’s ochtends koffie drinken op bed, met alle deuren en luiken open.

Waar ga je dan het liefste heen?

Normaal gesproken werk ik elke zomer op Theaterfestival De Parade en reis dan 2 maanden mee met het festival. Dat doe ik al sinds ik 19 ben en dit jaar zou mijn 18e zomer worden op de Parade. Mijn zoon Mas is 9 en gaat ook al zijn hele leven mee naar de Parade, hij krijgt er zelfs les. Elke dag komt de Rijdende School het festivalterrein opgereden, een grote Mercedes bus waar een klaslokaal in zit. De kinderen van het festival krijgen dus gewoon les waardoor wij niet gebonden zijn aan schoolvakanties om weg te kunnen. (Stichting Rijdende School is voor circus- en kermiskinderen).

In plaats van verre reizen of mooie vakanties sta ik dus altijd hutje mutje op een festivalcamping, gaat mijn kind gewoon naar school en werk ik elke dag in een restaurant op het festival. Het zijn ook geen exotische bestemmingen, we reizen van Den Haag, naar Utrecht en eindigen in Amsterdam. Maar we wonen in de bus, gordijnen maken doe ik gewoon op de camping, we hebben al jaren dezelfde buren en het voelt als een grote familie. Ik zou niets anders willen, maar ja… corona, dus het is allemaal nog onzeker.

Wat vind je het meest spannende voor de komende tijd en waarom?

Wanneer er weer festivals mogen plaatsvinden….

Noem één ding dat mensen waarschijnlijk nog niet wisten van jou?

Ik heb geen rijbewijs.
Dat is niet iets wat mensen verwachten als je een bedrijf hebt wat om bussen draait en zelf ook een bus hebt. Maar ik kan er dus niet zelf in rijden.

Daarom kocht ik een bus met trekhaak. Mijn ex rijdt altijd de bus naar de Parade, met zijn caravan erachter (we hebben ook op de camping co-ouderschap). Verder heb ik gelukkig genoeg vrienden met rijbewijs die het leuk vinden om de bus te rijden, ga ik weekenden weg met vriendinnen en vorig jaar bracht m’n buurman mijn bus naar de camping met z’n mountainbike achterin.

Je bent een enthousiaste ondernemer, moeder, en nog veel meer. Hoe dan?

Co-ouderschap! Mas woont de helft van de week bij mij, en de andere helft van de week bij z’n vader die ook in dezelfde straat woont. Ik vind het ideaal, ik heb genoeg tijd om fulltime te werken en om leuke dingen te doen.

Is BusGordijn er over vijf jaar nog?

Ik denk het wel.

Heb je nog iets mee te geven voor andere enthousiaste ‘vanlifers’?

Timmer nooit je luiken dicht, ze zijn het allerbeste aan de bus!

Ook enthousiast geworden? Bezoek dan haar website maar eens op Busgordijn.nl