Een dag op stap met een camper genaamd Ome Tinus. Wat een feest is dat. Maar we moeten er ook meteen bij vertellen: één dag met Ome Tinus is eigenlijk veel te kort. Niet alleen om deze stoere Ford Transit beter te leren kennen, maar ook om het prachtige Drentse landschap te ontdekken. Wij vertellen je er alles over in dit blog

Samenwerking tussen Tralaluna en Camperhomie

Dankzij een leuke samenwerking tussen Tralaluna en Camperhomie en een hele toffe winactie, mochten vriendlief en ik op eerste Pinksterdag een volle dag genieten van het camperleven. Voor ons als Brabanders begon de dag al erg vroeg, want we wilden op tijd in Drenthe staan om optimaal te kunnen genieten en dat is zeker gelukt. Het genieten begon al toen we rond 10.00 uur aankwamen bij Martin en Manilde, eigenaren van Tralaluna. Ome Tinus stond al voor de deur te wachten. En eerlijk: ons hart begon al wat sneller te kloppen. Ook werden hartelijk ontvangen door Martin en Manilde.

Het Drentse landschap in met de camper

Na de nodige uitleg van Martin over het besturen van de camper (het is een automaat), luidde al snel de vraag: ‘Weten jullie al waar je heen wilt rijden?’ Geen idee, zeiden we in koor. Gelukkig werden we meteen op weg geholpen door Martin en Manilde. Kaarten en boekjes werden erbij gepakt en voor we het wisten hadden we een soort van route. “Maar ga vooral Ome Tinus en het landschap lekker ontdekken”, gaven ze ons mee. Spullen mee de camper in, samen met een enorme picknickmand en koelbox, en daar gingen we. Het Drentse landschap in.

Hunebedden kijken samen met Ome Tinus

Vriendlief is lang geleden wel eens bij de hunebedden geweest, maar wilde die eigenlijk nog wel eens zien. Volgens Martin konden we dan het beste naar de Hondsrug rijden, een natuurgebied vol met hunebedden. En hij had gelijk. Via polderweggetjes, steegjes en korte provinciale wegen reden we eerst naar Odoorn om ons eerste hunebed te bezoeken. Een leuke eerste kennismaking met Ome Tinus en met Drenthe. Ome Tinus rijdt namelijk heerlijk. Probeer niet harder te rijden dan 60, want dan mis je je doel. Gewoon lekker 30 rijden waar het kan en 50 als je echt sneller moet, maar sneller dan dat is eigenlijk zonde.

Een camper die de aandacht trekt

Met een muziekje aan, het zonnetje op onze bol en de wind in onze haren reden we van dorpje naar dorpje en wat hadden we veel bekijks. Ome Tinus trekt wel de aandacht maar op een positieve manier. Het is een prachtige camper die van alle gemakken is voorzien. Een kookstelletje, stromend water, zitplekken voor 4 tot 6 mensen, een slaapplek voor twee personen en genoeg opbergruimte voor allerlei spullen.

Daarnaast hoefden we zelf niets mee te nemen, want campingstoeltjes, spelletjes, borden en bestek waren allemaal aanwezig. We werden zelfs voorzien van een grote picknickmand en een koelbox die volledig gevuld was.

Picknicken en ijsjes eten

We reden door Odoorn, stopten bij het kerkje van Exloo en bekeken het hunebedcentrum in Borger om uiteindelijk uit te komen bij het Gasselterveld. Een prachtig natuurgebied waar je heerlijk kan wandelen. Daarnaast is er ook een strand met een prachtig azuurblauw meer.

Voor ons de ideale locatie om de camper te parkeren en lekker te picknicken. Op een kleedje aan het water hebben we gesmuld van lokale streekproducten zoals appel-perensap en suikerbrood, maar ook zelfgemaakte brownies, broodjes en allerlei beleg. Je snapt het al, we hebben veel te veel gegeten. Met gevulde buikjes zijn we samen met Ome Tinus doorgereden naar het Zuidlaardermeer, waar we bij een gezellig jachthaventje een ijsje hebben gegeten en na een korte powernap op een idyllische steiger bij het water zijn we uiteindelijk, met lood in onze schoenen, teruggereden naar Martin en Manilde.

Wij komen terug!

Zoals gezegd: één dag met Ome Tinus is echt veel te kort. Als twee campernewbies hadden we natuurlijk nog heel graag een nachtje door willen brengen in deze stoere camper, maar misschien een volgende keer wanneer we de rest van Drenthe gaan ontdekken. Want één ding is zeker: Wij komen terug.

Dit blog is geschreven door Amy & Remko.