Lisa en Roy, twee frisse jonge vijftigers, zoals ze zelf zeggen, vertrokken maart 2020 met hun oude camper uit 1989 naar het zuiden. Leven als digital nomads. Zonder plan met als enig doel: onderweg zijn.

Lisa is digital nomad en Roy legt verslag in de vorm van tekeningen en werkt alleen als ze zo nu en dan een maand in Nederland zijn. Op dit moment zijn ze in Malaga aan de kust in zuid Spanje.

Hoe hebben jullie afgelopen jaar ervaren?

Afgelopen jaar was voor ons een topjaar! Crisis, welnee joh, niet voor ons hoor. We pakten 1 maart onze biezen en reden naar Frankrijk en hadden nog geen idee dat er zich zo snel een virus zou verspreiden.

We werkten twee weken op een boerderij in midden Frankrijk met het idee daarna weer verder te trekken. Half maart ging het land in lockdown en stonden we drie maanden stil. We hadden leuke lieve mensen om ons heen, veel land, veel natuur en genoten van de meest intense lente ooit. De tijd stond stil en dat was voor ons heel fijn. Geen stress, alles was zo ontspannen. Voor ons waren die drie maanden alleen een oponthoud. We hadden verder toch geen plannen, het was de wind die ons de weg wees.

Is het camperleven zoals je verwachtte?

Nee, het leven als digital nomad is nog beter dan we van tevoren hadden bedacht. We wisten niet wat we tegen zouden komen en hoe we het altijd onderweg zijn, weinig sociale contacten en slapen op vreemde openbare plaatsen in het wild zouden ervaren.

We zwerven nu 10 maanden rond en hebben dingen meegemaakt die we van te voren niet hadden kunnen bedenken. Hele leuke dingen, vooral echt bijzondere plekken in de natuur, leuke ontmoetingen met mede fulltime camperaars. Maar ook veel minder leuke dingen, zoals toen we een maand terug in Nederland waren, we  kregen toen vette pech met de camper waardoor we van de zomer in huizen van vrienden moesten slapen die op vakantie waren. Weekje hier, weekje daar.

We trokken daarna weer naar het zuiden en zaten eind september in noord Spanje toen mijn vader plots kwam te overlijden. Gelukkig waren we toen in een corona maatregelen vrije periode en waren de grenzen open. We konden toen vanuit Spanje in een paar dagen naar huis rijden. Gelukkig heb ik mijn vader nog gezien toen hij bij zinnen was en we hebben mooi afscheid kunnen nemen.

Het zijn dingen die je van te voren niet voorziet in een leven als digital nomads, maar hoe moeilijk het soms ook was, we hebben geen enkel moment getwijfeld om door te gaan met ons nomaden leven. Twee weken na de uitvaart reden we voor de tweede keer naar Spanje. Dit is wat we nu doen en het voelt echt heel goed! We moeten er echt niet aan denken om weer op drie hoog achter in de stad te wonen.

Malaga, zuid Spanje

We staan nu bijvoorbeeld in Malaga op een geweldige plek naast het kasteel bovenop de heuvel en zien links beneden de stad en de zee liggen en rechts een dennenbos waar de eekhoorns van tak naar tak springen. Er zitten zelfs kameleons, maar die hebben we nog niet gezien, daar is het nu te koud voor.

Waar heb je dat nou? Zoiets verzin je niet, dat is het mooie van dit leven als digital nomads. We zijn in Malaga terecht gekomen omdat we een biowinkel zochten. Die heb je niet in de bergen en dus zijn we nu hier en overmorgen rijden we weer naar de bergen. We lezen ons niet in, we kijken wel waar we stranden zodat we iedere keer weer blij verrast zijn met wat we nu weer tegenkomen.

Zo zijn we afgelopen maanden in Portugal geweest en zijn we sinds de lockdown daar naar Spanje gereden. Andalusië wilden we graag zien en de tijd was er blijkbaar rijp voor. En hier zijn we dan, laverend tussen de indrukwekkende wilde natuur in de bergen waar honderden gieren boven je hoofd zweven en steden aan de kust.

Voor ons is het belangrijkste dat we onderweg zijn en zoveel mogelijk afwisseling hebben tussen de natuur en de bewoonde wereld. Het komt het zoals het komt. Het enige wat we doen is in de ochtend op de  Park4Night app kijken om te zien wat de meest aantrekkelijke parkeerplaats is.

Kun je iets vertellen over jullie ‘digital nomads’ leven?

Ik verdien de kost met mijn voedingspraktijk, ik ben orthomoleculair voedingsdeskundige en begeleidt mensen met ernstige voedselintoleranties. Die zijn ontstaan als gevolg van stress, vaak een burnout en daarnaast milieuvervuiling, chemische stoffen en schimmels en niet goed kunnen ontgiften.

Mijn werk is zeer specialistisch waardoor mensen uit heel Nederland, België maar ook Frankrijk en Spanje bij mij terechtkomen. Doordat ze zover weg wonen en soms erg ziek zijn had ik, toen ik nog in een huis woonde, al besloten alleen nog maar online te gaan werken. Mensen moesten daar voor de Corona crisis daar nog aan wennen, tegenwoordig haalt iedereen opgelucht adem: Fijn!

Wat zou je aan je cliënten mee willen geven?

Met het camperleven wil ik ook aan mijn cliënten meegeven dat vrijheid je grootste goed is. Als je bedenkt dat stress de grootste ziekmakende factor is en onze maatschappij een grote druk op mensen legt. Zeker nu, is het je vrijmaken van stress en nu eindelijk eens gaan doen wat je echt leuk vindt. Ook al betekent dat grote moeilijke beslissingen maken, dan hoop ik dat als ze zien dat ik de stap heb genomen, dat het dus wel kan. De stap maken is het moeilijkste, als je dat eenmaal gedaan hebt, komt de rest vanzelf. Dat vertrouwen moet je hebben, vooral in jezelf.

Roy werkt niet, hij werkt alleen als we ergens een tijd stil staan, in Nederland of in Frankrijk waar we nu ook contacten hebben opgebouwd. Hij is kunstenaar en daarnaast doet hij tuinonderhoud en is hij huisschilder. Soms help ik hem. Ik vind het ook fijn om niet alleen maar achter de computer te zitten.

We zijn allebei heel creatief, dus dat moet er ook uit. Roy doet dit met tekenen en ik met mijn websites, boeken. Ik schrijf ook een boek over onze ervaringen van afgelopen jaar. Een jaar dat een beetje anders is geworden dan we hadden verwacht door de corona maatregelen. Ik vind het interessant om de wereld te zien veranderen en ik denk dat de populariteit van het camperleven een direct gevolg is van die veranderingen.

Heb je een tip voor toekomstige CamperHomies?

Ga daar waar de wind je brengt. Met andere woorden enige flexibiliteit is heel handig, je moet ervan houden om te improviseren en er tegen kunnen dat plannen ieder moment weer kunnen veranderen. Ons plan is: geen plan! Voor ons werkt dat het beste.

Het belangrijkste is dat je wagen technisch goed is, in het buitenland bij een garage staan is niet leuk. Wij hadden geluk, onze wagen begaf het steeds als hij zijn eigen Nederlandse garage rook. Heel bijzonder, maar erg fijn!

En zorg voordat je weggaat dat je iets van inkomsten hebt. Ik ben in 2016 begonnen met het opzetten van mijn praktijk, nu vier jaar later is het groot genoeg om er als er samen als digital nomads van te kunnen leven. Ik heb verschillende bronnen van inkomsten, consulten, e-boeken en cursussen. Daarnaast heb ik nog een paar affiliate accounts, maar daar doe ik haast niets mee, dus daar komt alleen een zakcentje uit.

Roy en ik zijn altijd al zelfstandig ondernemers geweest, dus voor ons is er niet zoveel veranderd. We leven al in onzekerheid sinds we elkaar kennen, geen vaste opdrachtgevers, nooit weten of je volgende maand nog wel opdrachten en dus inkomsten hebt.

We kunnen dit doen omdat we vertrouwen in het universum, dat we op ons pad zitten, en als die energie stroomt dan komt er altijd wel een oplossing voor ieder probleem. Alleen moet ik wel zorgen dat ik voldoende tijd vrijmaak voor mijn werk. Want soms is het wel heel verleidelijk om lekker de stad in te gaan of een geweldige bergwandeling te gaan maken!

Gelukkig hou ik echt van mijn werk, en als ik eenmaal begin aan artikelen of e-boeken schrijven kom ik in een hyperfocus en kan ik zo een hele dag alleen maar schrijven. Roy zit dan heel de dag te tekenen. Hij maakt geweldige tekeningen van de dingen die hij tegenkomt op onze reis, je kunt ze zien op zijn instagram @royvander.horst.

En trekt jullie relatie het een beetje?

Haha, ja het gaat bovengemiddeld goed! Maar we zijn al 24 jaar bij elkaar, dus al de issues en de ruzie fases hebben we allang gehad. Van de zomer moest Roy een maand werken in Nederland en ik bleef in Frankrijk, op dezelfde boerderij in Midden Frankrijk. Daar werkte toen ook een leuke Spanjaard. Dat was wel een test voor onze relatie.

Voor Roy was dat zwaar, ik was eerlijk en open over wat ik voelde en hij zat daar in Nederland en wist niet wat hij kon verwachten en hoe we nou in onze relatie stonden. Je kunt in het boek lezen hoe dat is afgelopen, dat ga ik nu lekker niet verklappen!

Betreft het 24/7 bij elkaar zijn, zijn we zelf ook allebei verrast hoe goed het gaat. We hebben onze ritmes op elkaar afgestemd. We grappen wel eens dat we niet ver verwijderd zijn van een unisex windjack met bijpassende unisex fietsen, haha, nee, dat gaat niet gebeuren hoor! Maar we denken wel na over elke stap die we zetten. Wie als eerste het bed uit gaat, wanneer we aankleden, tanden poetsen, ontbijt maken, want bij elke beweging die je maakt schudt de camper en je zit bovenop elkaar. Ik ben altijd een uur eerder wakker dan Roy, dus ik doe alles op kousenvoeten, het liefst vul ik dat uurtje met schrijven, heerlijk, niemand om me heen!

Heb je verder nog iets toe te voegen?

Als laatste wil ik nog een oproep doen om mee te helpen de wereld schoon te maken. Het is een trend die gelukkig steeds meer opgepakt wordt. Je staat vaak gratis in de natuur, maar in het buitenland is de natuur helaas vaak ook een plek om afval te dumpen. Je ziet overal plastic. Dus als we ergens staan met veel afval, vullen we ook een vuilniszak met plastic afval. Om de gemeente te bedanken dat we van hun land gebruik mogen maken. We zijn er voor elkaar en met elkaar. En zo is de cirkel weer rond!

Dit gastblog is geschreven door Lisa Goudzwaard. Enthousiast geworden? Of ben jij op zoek naar tips hoe jij met je partner ook kan leven als een digital nomads? Volg hen dan op Instagram:  @DutchRollingNomads. Hier vind je ook informatie over het boek.